Kansloze nederlaag tegen de koploper.

Het had niet veel gescheeld of ik was de enige geweest met een half punt en dat terwijl het er halverwege de wedstrijd nog best redelijk uitzag allemaal. Op de topborden stond Bent stond wat minder, ikzelf had een redelijk gelijke stelling, Daan stond hartstikke goed en Jochem had dacht ik wel een speelbare stelling hoewel hijzelf niet zo tevreden was. Op de staartborden stond Ruud wat passiever en verbruikte veel tijd maar daarin tegen stond Anne Paul ontzettend goed met een enorme koningsaanval opkomst. Wouter stond wat passief en had Coen zijn favoriete Engelse geschuif op het bord.

Mijn partij eindigde vrij snel daarna in remise en toen ik terug kwam van het analyseren stonden we ineens 4.5 – 1,5 achter en hadden alle zwart spelers verloren.  Ruud kwam er met weinig tijd niet meer uit en liet zijn dame insluiten. Bent’s enige actie bestond uit het feit dat hij met z’n flesje water bijna alle stukken van het bord kegelde en hij besloot daarna maar aan de noodrem te trekken met g5 maar dat mocht allemaal niet baten. Daan speelde een goede pot tegen het ons leek een beetje inspiratieloze tegenstander. Maar die was er dus wel als de kippen bij om na Daan’s blunder op de 40^ste  zet even de toren te winnen en dus de partij.  Wouter had na de opening een beetje wanhopig een stuk geofferd tegen wat pionnen en wat schaakjes, probleem was alleen dat de rest van zijn stukken niets deden. Toen wit dan ook los kwam was het snel gebeurd en was de wedstrijd al verloren. En erger nog, de resterende 3 borden boden ook niet veel hoop meer. Hoewel ik niet veel gezien heb van de partij van Jochem had ik  het idee dat hij veel minder stond, Anne Paul had vanuit zijn goede stelling op f7 gehakt maar zijn tegen stander vond met weinig tijd elke keer de beste verdediging en bereikte een eindspel van paard en loper tegen de toren van Anne Paul en Coen was op het laatste bord een pion kwijt geraakt en die hoefde zwart alleen nog maar te laten promoveren. Jochem bereikte uiteindelijk nog remise en mocht daar niet ontevreden me zijn. Anne Paul kwam er nooit meer aan te pas  in het eindspel maar gelukkig zorgde Coen nog voor de grootste houdini-act van de avond waardoor de score nog enigszins dragelijk was. Zoals gezegd hoefde zijn tegenstander alleen nog maar met zijn a-pion naar a1 te wandelen.  Coen dreigde nog wat dingetjes in het midden maar in plaats van die te negeren ging zijn tegenstander die verdedigen. Plots was de pion van Coen nog eerder aan de overkant dan de zwart pion.  Coen pion op e7 werd keurig  geblokkeerd door het paard,  maar dat paard werd weggespeeld naar d6 zodat Coen kon na Pc7 ineens kon promoveren met paard winst. Zwart ging in paniek gelijk maar pionnetje rapen met Kd4 waarna de vork Pb5+ met aanval op de koning en het zwarte paard er voor zorgde dat Coen kon promoveren en winnen.