zondag 27 september 2015

ASV 3 hard onderuit bij het Witte Paard.


De eerste wedstrijd van het seizoen liep niet helemaal zoals gepland. Tegen de zwakste team uit poule zouden we  toch de 2 matchpunten moeten pakken maar met 3 invallers aan onze kant waren beide teams ineens aan elkaar gewaagd.

De wedstrijd begon goed met een vlotte overwinning van Fred. In de opening offerde hij een pion voor actief spel en allemaal mooie open lijnen, zijn tegenstander weigerde maar kwam als nog heel passief te staan. Fred bouwde vlot aan een koningsaanval en na 27 zetten konden de stukken weer in het doosje. Inmiddels was het wel mis gegaan bij Quirine. Ze ging iets te ambitieus opzoek naar kwaliteitswinst met haar koning nog in het midden. Zwart kwam er zonder kleerscheuren vanaf en ging als een mes door de boter in de counter. 1-1 en de wedstrijd leek een beetje onze kant op te kantelen. Jacques, Tony, Daan en Bent leken allemaal goede stelling te hebben maar vervolgens ging het op de meeste borden mis. Tony bereikte een toreneindspel met een pluspion, maar de witte torens waren wel erg actief  maar een nederlaag leek mij wel onnodig. Bent gaf wat stukken weg na een kwaliteitsoffer van zijn tegenstander zodat hij ineens een stuk achter stond. Daan speel de een geweldige pot, na het aparte Da4 van wit in een Siciliaan kwam er een knots gekke stelling op het bord die beide veel tijd kostte. Daan zette een koningsaanval op, kwam met het fraaie schijnoffer De5 op te proppen en toen de rookwolken waren opgetrokken had Daan wat pionnen meer in het eindspel. Maar in wederzijdse tijdnood was zijn tegenstander wat handiger, Daan verloor een stuk en de partij. Ook bij Ruud ging het niet helemaal zoals het zou moeten, vanuit een volgens mij gelijke stelling verloor hij 2 pionnen en het resterende eindspel was vervolgens kansloos en daarmee was ook de nederlaag een feit. 

Aan Jacques en mij de taak de eer nog enigszins te redden. Jacques kwam beroerd uit de opening maar toen hij de stelling wist te openen stond hij ineens heel goed. Toen ik na tijdnood weer keek stond Jacques een paar pionnen achter maar had hij wel een typische Jacques stelling op het bord. Zijn tegenstander speelde zijn dame naar d5 die Jacques niet kon slaan omdat zijn pion gepend stond maar Jacques offerde vervolgens een toren voor een geweldige koningsaanval. De witte toren bleek ineens niet te kunnen mee verdedigen omdat dat de penner was die de witte dame moest redden. Mat of dameverlies was ineens onvermijdelijk.
Zelf mocht ik vervolgens als laatste nog een heel beroerd eindspel keepen. Met een loper, een actieve koning en een pluspion tegen mijn paard en een handvol zwakke pionnen leek het eindspel makkelijk te winnen voor zwart. Maar zijn tijd tikte weg, 2x kon hij afwikkelen naar een gewonnen pionneneindspel maar had hij geen tijd meer om het uit te rekenen. Alleen op increment spelend dacht dat de piondoorbraak e3 won maar had hij nog maar 2 pionnen over die beide werden gedekt door de loper die ineens overbelast was. Paard offeren tegen de ene pion was genoeg om de laatste pion met de koning te kunnen slaan met remise en een zure 5,5 – 2,5 nederlaag.