ASV 3 speelt een knappe 4-4 tegen Schaakstad

ASV 3 moest tegen de nummer een van de competitie en we wisten dat het een moeilijke klus ging worden. We speelden bij ASV een spannende wedstrijd verdeeld in drie delen.

Het eerste deel ging niet zo heel goed voor ASV 3, want op bord 1 verloor ik doordat ik in een passieve stelling de stelling wilde openen en dat zorgde direct voor en slechte stelling en ik verloor daardoor en stonden we 0-1 achter. Kort daarna verloor Murat doordat de tegenstander na een blunder een sterke aanval kreeg. Murat probeerde nog te verdedigen, maar er was al niks meer aan de aanval te doen. Ook bij Daan ging het al snel mis, Daan had een toren, een stuk en een pion tegen een dame, want soms nog remise is, maar de dame en de toren van Marcel boel werkte goed samen en dat liep niet goed af voor ons. We stonden 0-3 achter en het zag er niet goed uit voor ASV 3.

In het tweede deel kwam ASV 3 terug met een mooie winst van Fred op Maarten Beekhuis. Fred voerde de druk op de zwarte stelling langzaam op totdat deze onder de druk bezweek en in de fout ging. Zo stond het 3-1 waardoor er nog een beetje hoop was voor ASV 3.

Jochem had een stelling waarvan ik dacht dat het gelijk stond maar hij kwam door enkele  rare zetten van Nikolai Kabanof gewonnen te staan en maakte het mooi af door een aftrekschaakje met damewinst. Hierdoor kreeg ASV 3 nog kansen op een goed resultaat.

Michiel bouwde al vlug na de opening een enorme aanval op en Freddie van der Elburg kon hier lang tegen verdedigen, maar moest uiteindelijk toch toegeven aan de aanval van Michiel. Toen stond het ineens 3-3 en waren er weer mogelijkheden.

In het laatste deel was het erg spannend. Theo stond de hele partij iets slechter en kwam door goed spel van Reint niet uit de problemen, maar Reint kon de goede zetten met een paard en een loper tegen een toren niet meer vinden. Reint wilde nog doorspelen, maar vergat dat er  drie keer de zelfde stelling op het bord kwam en Theo alert genoeg was om remise te claimen. Bent stond de hele partij iets beter, maar Jasper Zwirs was heel taai en gaf Bent geen kans om te winnen en werd het uiteindelijk remise. 4-4 was de uitslag en ik denk dat we daar tevreden over kunnen zijn.

Mick

ASV 3 vechtend onderuit tegen Paul Keres 3

In een mooie zaal van het Stedelijk Gymnasium pal naast het studentencomplex aan de Ina Boudier Bakkerlaan speelden wij tegen Paul Keres 3 een wedstrijd in twee gedeeltes.

In deel 1 voor de tijdscontrole hadden we al snel een voorsprong door Michiel , die tegen de te dynamisch spelende Pieter de Groot knap counterde en voor 1-0 zorgde. 

De tegenstander van Mick speelde met de handrem en na een weinig opwindende partij werd hier tot remise besloten. Vervolgens maakte Paul Keres gelijk doordat Daan niet tot een plan kon komen en langzaam van het bord werd geschoven.

Invaller Barth pakte na een pittige opening in het middenspel het initiatief en zorgde via een leuke truc weer voor een voorsprong.

In deel 2 na de tijdscontrole ging het mis.

Eerst verloor invaller Anne Paul, die na een misrekening in het middenspel een pion inleverde en vervolgens urenlang met zijn rug tegen de muur stond en door oud-ASVer Marc Uildriks niet altijd even handig maar wel degelijk werd opgebracht.

Daarna ging het mis bij invaller Jan van de Linde, hij offerde een pion voor spel , toen dat niet lukte volgde een lange verdediging waarin hij zelfs nog zicht kreeg op remise,

maar na een fout was het over.

Fred stond vanuit de opening al beter en zette zijn tegenstander helemaal vast. In wanhoop offerde die een stuk , waarna Fred de fout inging en het stuk weer inleverde. Lang manoeuvreerwerk volgde waarin Fred een pion won, maar vergat actief te spelen waarna de partij in remise verzandde.

Als laatste speelde Bent, die na een slechte opening een kwal had geofferd en min of meer gelijk stond in het eindspel. Zijn tegenstander wilde hoe dan ook winnen. Hij ging hierin wel erg ver, want keer op keer ging hij in tijdnood bijna door zijn tijd tot afgrijzen van zijn team.

Bent pareerde goed en hield urenlang stand, totdat er toch nog een fout werd gemaakt.

AP

Miraculeuze ontsnapping van het derde.

Dat we in de laatste ronde afhankelijk waren van de resultaten van anderen hadden we voornamelijk aan onszelf te danken. In de verre uitwedstrijd tegen Emanuel Lasker kwamen al snel kansloos met 4-1 achter en stond alleen Jochem nog echt beter. Ruud vocht al een tijdje een kansloze strijd met een stuk minder maar 1 onoplettendheid van zijn tegenstander leverde een toren en het volle punt op. 4-2 achter, Jochem met een gewonnen paardeindspel en de jeugdige invaller Mick had een toren, loper en verre vrijpion tegen een dame en ineens  alle mogelijkheden op een 4-4. Mick miste ergens de winst gaf zijn vrijpion voor de zwarte en bleef met alleen maar pionnen om de zelfde vleugel zitten en remise leek onvermijdelijk. Jochem leek ondertussen te gaan winnen, Mick bleef stug op winst spelen en wist zowaar de zwarte koning in een matnet te krijgen en dus keurig het punt bij te tekenen. Ondertussen tikte de tijd weg bij Jochem en hij onderschatte het paardoffer van zijn tegenstander. Deze kon nu ineens ook promoveren en Jochem’s dame en paard stonden ineens heel ongelukkig zodat eeuwig schaak niet meer te vermijden was. En dus een nipte 4,5 – 3,5 nederlaag.

De thuisnederlaag in de 8^ste ronde tegen Caissa 4 was ook niet nodig. En na 2 uur spelen leken we op een ruime overwinning af te stevenen. Maar  alle borden die goed stonden wisten we helaas te verliezen deze ronde en liepen we onnodig tegen een nederlaag aan en in plaats van 3 matchpunten hadden we er nu 0 en dus in de laatste ronde 2 matchpunten achterstand op Amsterdam West en Zaanstad. 1 Van deze teams moest dus verliezen en wij moesten winnen. Mijn verwachting was dat het sterkere Amsterdam West zich wel veilig zou spelen tegen het  zwakkere Caissa 4 en dus moesten we dan ook nog 2 bordpunten goed maken op Zaanstad die op bezoek gingen bij de koploper.

De wedstrijd tegen nummer 2 Amstelveen 3  ging lange tijd gelijk op en tegen de tijdnood kantelde de wedstrijd onze kant op. Bent tekende voor het eerste punt aan, met ongelijke lopers bleek zijn koning veel veiliger te staan achter 1 pion dan die van zijn tegenstander op de damevleugel. Met pionoffers werden de lijnen geopend en was de winst snel binnen. Fred speelde 1 zet te snel d4, bleef met zwakke pionnen zitten en werd in het eindspel weggeschoven. Keerpunt in de wedstrijd leek de overwinning van Murat te worden, hij kwam passief uit de opening en met zijn koning in het midden leek het slecht een kwestie van tijd. Maar handig als Murat is wist hij tegenkansen te creëren en toen hij de witte koning kon opjagen leverde dat dameswinst op. Zijn punt compenseerde mooi de nederlaag van Remco: 2-2 en nog 4 borden bezig.

Zelf had ik inmiddels een remiseachtig toreneindspel op het bord, had Anne Paul een stuk gewonnen, stond Jochem een pion voor en had Ruud ook een pion meer maar wel in een stelling waar nog van alles kon gebeuren. Tot mijn afgrijzen gaf Anne Paul op de 40^ste zijn stuk weg en bleef er niet meer dan remise over en bleef Ruud te lang aan zijn extra pion hangen waarna de zwarte aanval niet meet te stuiten was en dus ineens een 3,5-2,5 achterstand. Ondertussen ging Jochem zijn pot wel winnen want inmiddels had hij 2 pionnen voorsprong en schoof dat ook netjes uit. Maar i moest ineens een compleet remise toreneindspel zien te winnen. Om Überhaupt spel te krijgen moest ik eerst 2 pionnen offeren dat leverde zwart 2 dubbelpionnen op en mij wat vrijheid voor mijn koning. Langzaam tikte de tijd weg bij zwart en wist hij steeds net niet het goed plan te vinden en bleef hij passief spelen in een stelling die inmiddels gewonnen was voor zwart. Een voor een won ik nu de pionnen terug en was de partij weer binnen de remisemarges. Maar mijn koning was een stuk actiever en de zwarte vrijpion was niet verder gekomen dan a3. Alleen nog spelend op zijn increment miste zwart het juiste remise plan en wist ik zo de beslissende 2 matchpunten binnen te halen. S’ avonds tijdens het eten kwam het verlossende bericht dat Zaanstad inderdaad ruim met 6,5-1,5 had verloren en dus degradeerde en wij alsnog veilig waren!

Theo

Kansloze nederlaag tegen ASC

Kansloos was de nederlaag afgelopen zaterdag zeker en we mochten misschien nog wel blij zijn dat we uiteindelijk niet met nog grotere cijfers verloren. Bent kwam op het eerste bord een tikkeltje minder uit de opening en na een loperoffer op f7 bleef er niks meer over van zijn stelling. Jochem speelde een scherpe opening en leek aanvankelijk het betere van het spel te hebben. Noodgedwongen moest hij een kwaliteit offeren en leek de compensatie ver te zoeken maar gelukkig bood zijn tegenstander remise aan. Zelf kwam ik volgens mij zonder problemen uit de opening, maar toen ik het middenspel op het briljante idee kwam de stelling te openen ging het snel bergafwaarts. Gelukkig besloot mijn tegenstander zijn troef de vrijpion gelijk op te spelen en kon ik dankzij een penning een aardige vesting bouwen. Maar na een zetje of 50 met weinig tijd op de klok en de wedstrijd die al gewonnen was had mijn tegenstander er geen zin meer in om de vesting verder te testen. Fred kwam niet lekker uit de opening en kwam gedrukt te staan, verloor een pion en kwam er in het eindspel niet meert aan te pas.

Ruud kwam in dichtgeschoven stelling terecht waar hij nog wel de open d-lijn bezette maar wit al zijn stukken op Ruud’s koning had gericht. De breekzet f5 gevolgd door een stuk offer was genoeg om winnend achter de koning van Ruud aan te gaan. Invalster Quirine kwam na een vroege dameruil langzamerhand in de problemen dankzij het loperpaar en de actievere stukken van haar tegenstander. Maar taai verdedigen bracht de uitkomst en de toen de zwarte koning iets te actief werd kwamen er zelfs nog kansjes. Ergens heeft ze misschien een matnetje gemist  maar uiteindelijk kon de zwarte koning niet meer uit het eeuwig schaak lopen. Anne Paul dacht met een combinatie een pion te winnen maar verloor er uiteindelijk 1 door een misrekening en kwam er daarna niet meer aan te pas. Tenslotte ging bij Remco op het laatste bord alles mis. Hij kwam fantastisch uit de opening, hield de zwarte koning in het midden maar kwam niet verder. Hij liet zwart ontsnappen naar het eindspel waar hij tot overmaat van ramp ook nog zijn loper liet insluiten.

Delft 2 een maatje te groot voor ASV 3

Theo en ik stapten in Elst op de trein voor de lange tocht naar Delft. Ruud, Bent en Remco waren in Arnhem al opgestapt en Fred en Daan kwamen er in Nijmegen bij. Door werkzaamheden aan het spoor waren we genoodzaakt om de zuidroute te nemen. Dit hield in dat we na een voor Ruud eigenlijk te lange stop in Nijmegen ook nog eens langs de Goffert, Willem2, Feyenoord en Het Kasteel kwamen. Later zou blijken dat dit voldoende motivatie geeft aan een echte Vitesse fan om hem te laten uitblinken. Voordat we in Delft aankwamen hadden we nog wat oponthoud door een nieuw fenomeen : “de vertraagde Sprinter!”
Toen we in het nieuwe station uitstapten kregen we een benauwd gevoel , het leek wel een metrostation en ook nog totaal sfeerloos.
In de ruime speelzaal werden om 12.10 de borden al opgezet en was er snel koffie en kwam Jochem zich melden.
Na het eerste bakje kwam Stukkenjagers ook al binnen en Big Bram maakte weer een ouderwets praatje met bij uitzondering een appelsap in de hand.
Strak om 1 uur starten we en in de eerste uren bood Ruud na dameruil zijn sterkere tegenstander tactisch heel slim remise aan. Deze speelde door maar forceerde dusdanig dat Ruud al snel kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Voordat Walter Anema opgaf, was door Anne Paul en Wim Kortis de vrede getekend na zettenherhaling in een damegambiet met grootscheepse afruil en een eindspel waarin gestreden werd om het bezit van de d-lijn. Ook was er een nul voor Remco, die niet fit aan de wedstrijd startte, ook nog eens ruimtegebrek kreeg door een verkeerd plan en vervolgens een penning overzag en een stuk verloor. Met de winst van Ruud stonden we dus gelijk vlak voor de tijdcontrole.
De vooruitzichten aan de rest van de borden vonden wij niet zo goed, maar Delft was zenuwachtig.
Dit werd anders, toen kort na elkaar Theo en Jochem moesten opgeven. Hun partijen waren in die zin identiek dat zij iets minder uit de opening kwamen en vervolgens in de hele partij telkens 1 tempo te kort kwamen.
Vervolgens kwamen Fred en Daan remise overeen met hun sterkere tegenstanders en was de wedstrijd beslist.
Bent speelde nu nog en had in het Russisch met tegenstelde rokades een stevige aanval die hij in tijdnood niet kon afmaken. Na de tijdcontrole restte eigenlijk een verloren stelling, maar Bob Voogd op zijn beurt kon het nu niet afmaken, zodat ook hier remise de uitslag werd.
Uiteindelijk 5-3 verlies dus.
De pijn werd even later verzacht, om niet te zeggen volledig weggemasseerd door een werkelijk fantastisch restaurant waar wij neerstreken. Net wat we nodig hadden!
Doordat het donker was zagen we op de terugweg al die stadions niet meer en de voor ons rijdende sprinter had er nu wel de vaart in.

Anne Paul