ZSC Saende 1 – ASV 3 5,5 - 2,5
In de stijl van
het hele seizoen gingen we ook de laatste ronde op pad met 3 invallers. Niet
echt een prettige gedachte tegen Saende dat gedeeld eerste staat en nog een
hoop bordpunten nodig heeft.
Met gemiddeld
meer dan 200 punten per bord minder was het dan ook de schade beperkt houden en
ieder voor zich en als er maar 1 iemand het tot na 5 zou volhouden want het
restaurant in Amsterdam was om 19:00 gereserveerd en echt terras weer was het
nu ook weer niet. Wat heet niet want na de een wandeling van een half uur
kwamen we net niet doorweekt in de speelzaal aan omdat er aantal waren die het niet nodig
vonden om met de bus te gaan.
In de wedstrijd
zelf leek het na een goed uur spelen ook niet de goede kant op te gaan. Fred
had een stuk weggeven, Daan stond gelijk, ikzelf stond nog wel gelijk meer
tegen een IM is dat ook geen
garantie, Ruud Wille had al wat ruimte nadeel tegen hun 100% topscoorder, Murat
leek ook minder te staan, Tony stond gelijk hoewel ik persoonlijk wel met de
stukken van zijn tegenstander wou spelen en Ruud Verhoef en Rob Huberts leken
wat passief te staan.
Het leek er dus
op dat we halfjes moesten gaan sprokkelen en ikzelf begon daar gelukkig mee.
Eigenlijk gebeurde er het hele potje niet zoveel en toen er een Dame eindspel
op het bord kwam met 2 op de tocht staande koningen was remise nog de enige
uitslag. Ook Tony mocht een remise bijschrijven tegen zijn veel sterkere
tegenstander maar was daar absoluut niet tevreden meer want het toreneindspel
met 2 pionnen meer wat hij had bereikt was zeker gewonnen. Ruud Verhoef stond
lange tijd een pion en soms 2 achter alleen met een slimme zet net voor de
tijdcontrole was hij een belangrijke pion terug te winnen en remise te maken.
Net Als Murat die lang tijd minder leek te staan maar de coördinatie van de
zwarte stukken was toch niet zo goed als het leek en tegen de tijdnood kwam de
zwarte koning in de problemen. Maar alles bleef binnen de remise grenzen zodat
ook hier de vrede werd getekend. Als laatste mocht Daan een half je bij te
tekenen. Hij kon kiezen tussen pionwinst en een ingesloten paard of een
eindspel van een redelijk Paard tegen en wat slechtere loper zoals in de partij
maar de actieve witte koning garandeerde remise. Toen waren er nog 3 potjes
bezig en dat waren ook nog eens 3 nullen. Fred kwam stukverlies nooit meer te
boven, Ruud kwam schakend gewoon net te kort tegen zijn sterkere tegenstander
als eigenlijk ook Rob overkwam op het laatste bord.
